13. Ogólnopolską Konferencję „Ostrożnie – dziecko! Profilaktyka krzywdzenia małych dzieci”

Tytuł wystąpienia - „Zmierz się ze swoją ciemnością”. Mentalizowanie w czasach pandemii – poradnik przetrwania.

Zaufanie odgrywa decydującą rolę w każdej relacji terapeutycznej, a najnowsze badania dotyczące ufności epistemicznej wskazują, że determinuje ona skuteczność wszystkich terapii psychologicznych. „Niewidzialne umiejętności”, dzięki którym specjaliści angażują swoich pacjentów w proces terapii, nareszcie zyskały należne uznanie, co daje nadzieję i wzmacnia poczucie sensu w pracy terapeutycznej. Na podstawie 35-letniego doświadczenia w pracy dla brytyjskiej Narodowej Służby Zdrowia (NHS) – jako pielęgniarz i psychoterapeuta – Gerry Byrne przedstawi, co robimy dobrze, jeśli chodzi o zaufanie i ufność epistemiczną, a co moglibyśmy poprawić, oraz jak zaufanie może pomóc nam przetrwać obecną pandemię COVID-19 i podążać naprzód w post-pandemicznym świecie pracy hybrydowej.

Gerry Byrne Konsultant w dziedzinie pielęgniarstwa, psychoterapeuta dzieci i młodzieży, psychoterapeuta osób dorosłych, terapeuta, nauczyciel i superwizor MTB (terapii opartej na mentalizowaniu). Kieruje ośrodkiem Attachment and Perinatal Services, prowadzonym przez Oxford Health NHS Foundation Trust. Od 35 lat pracuje w brytyjskiej NHS (Narodowej Służbie Zdrowia), a od ponad 31 lat – w Oxford Health NHS Foundation Trust. Przez 17 lat prowadził psychoterapię rodzic-dziecko i świadczył usługi pielęgniarskie pod kierunkiem dr. Davida Jonesa na pionierskim oddziale rodzinnym (Family Unit) w Park Hospital, gdzie pracował z poważnymi przypadkami krzywdzenia i zaniedbywania dzieci. Gerry Byrne jest pomysłodawcą i dyrektorem programu dla rodziców Lighthouse – nowatorskiego zastosowania terapii opartej na mentalizowaniu, które ma na celu zapobieganie krzywdzeniu dzieci poprzez promowanie wrażliwej opieki rodzicielskiej.

Moderator - Renata Szredzińska, FDDS

Title of the speech - ‘Lean into your dark.’ Mentalizing through the pandemic – a survival guide.

Trust is essential to the therapeutic relationship for all professions, and recent research on epistemic trust indicates it is core to the efficacy of all psychological therapies. The ‘invisible skills’ professionals deploy in engaging our patients are thus finally given due recognition and this brings hope and reinforces meaning in the work.
Drawing on his experiences of 35 years’ work in the NHS as a nurse and psychotherapist, the speaker will consider what we are doing well in relation to trust and epistemic trust, what we can do better and how both can sustain us now, through this COVID pandemic and going forwards in a post-pandemic world of hybrid (online, mask to mask & face to face) work.

Gerry Byrne
BA, RMN, M Psych Psych
Consultant Nurse, Child & Adolescent Psychotherapist, Adult Psychotherapist, MBT Practitioner, Tutor & Supervisor

Head of Attachment and Perinatal Services, Lead for Child Psychotherapy, Oxford Health NHS Foundation Trust.

Originator and director of the Lighthouse Mentalization Based Treatment-Parenting Programme (LPP).

DPhil Student, Department of Social Policy & Intervention, University of Oxford researching the role of epistemic trust in reducing maltreatment in the LPP. Byrne, G. (2020). "And whatever you say, you say nothing" Establishing epistemic trust in The Lighthouse MBT-parenting programme: a case study. Journal of Psychological Therapies, 5(2), 206-228. doi: 10.33212/jpt.v5n2.2020.206

Volkert, J., Georg, A., Hauschild, S., Herpertz, S.C., Neukel, Byrne, G., C., Taubner, S. (2019). Strengthening attachment competencies in parents with mental illness: adaptation and pilot testing of a mentalization-based Lighthouse parenting program. Praxis der Kinderpsychologie und Kinderpsychiatrie, 68, 27- 42.

Byrne, G., Sleed, M., Midgley, N., Fearon, P., Mein, C., Bateman, A., & Fonagy, P. (2018). Lighthouse Parenting Programme: Description and pilot evaluation of mentalization-based treatment to address child maltreatment. Clinical Child Psychology and Psychiatry. https://doi.org/10.1177/1359104518807741

Author of children’s book, All at Sea, Walker Books (2018).

Moderator - Renata Szredzińska, FDDS

Tytuł wystąpienia - Konsekwencje pandemii dla zdrowia psychicznego rodziców i dzieci. Raport z najnowszych badań prowadzonych na Wydziale Psychologii UW.

W trakcie pandemii COVID-19 rodziny z dziećmi mierzą się wieloma wyzwaniami i trudnymi wydarzeniami, muszą adaptować się do bardzo dużej ilości zmian w codziennym funkcjonowaniu. Dodatkowo, znaczna część rodzin w trakcie pandemii spędza zwiększoną ilość czasu razem, co może być z jednej strony szansą, ale też zagrożeniem dla budowania bliskości w relacjach rodzinnych. W trakcie sesji przedstawimy wyniki badań prowadzonych na Wydziale Psychologii UW dotyczące funkcjonowania emocjonalnego dzieci i rodziców oraz zmian w relacjach w rodzinie w czasie trwania pandemii COVID-19. Wyniki badań naukowych omówimy w kontekście doświadczeń klinicznych psycholożek prowadzących konsultację oraz psychoterapię dzieci i rodzin w trakcie pandemii.

dr hab. Grażyna Kmita
Psycholog kliniczny, specjalizuje się w psychologii klinicznej dziecka. Kierownik Katedry Psychologii Klinicznej Dziecka i Rodziny na Wydziale Psychologii UW oraz Zakładu Wczesnej Interwencji Psychologicznej Instytutu Matki i Dziecka w Warszawie. Autorka prac naukowych na temat zdrowia psychicznego niemowląt, interakcji rodzice-dziecko, rozwoju samoregulacji oraz psychologicznych mechanizmów chroniących przed patologizacją rozwoju u dzieci urodzonych przedwcześnie.

dr hab. Małgorzata Gambin
Adiunkt w Katedrze Psychologii Klinicznej Dziecka i Rodziny na Wydziale Psychologii Uniwersytetu Warszawskiego. Skończyła 4-letnie Studium Terapii Rodzin prowadzone przez Stowarzyszenie OPTA oraz cykl szkoleń z terapii zabawą dzieci w Houston w Stanach Zjednoczonych. Autorka/współautorka ponad dwudziestu publikacji naukowych dotyczących psychologii klinicznej i psychologii rozwoju dzieci, młodzieży i osób dorosłych. Obecnie, kieruje grupą badawczą “Psychologiczne Aspekty Pandemii” powstałej z inicjatywy naukowców z Wydziału Psychologii UW.

Anna Szczepaniak
Psycholog, psychoterapeuta, doktor nauk medycznych. Posiada kilkunastoletnie doświadczenie kliniczne pracy z dziećmi, młodzieżą i dorosłymi. Praktykowała w placówkach klinicznych w Łodzi i w Warszawie. W Fundacji Dajemy Dzieciom Siłę specjalizuje się w pracy z wczesnodziecięcą traumą relacyjną małych pacjentów, którzy doświadczyli różnych form przemocy ze strony bliskich opiekunów. Psychoterapeutycznie kształcona w Laboratorium Psychoedukacji, uzupełnieniem edukacji jest stała ścieżka szkoleń w Anna Freud Center w Londynie. Odbyła staż kliniczny w strukturach NHS w Oxfordzie. Razem z zespołem FDDS adaptuje i wprowadza na grunt polski grupową formę pracy z rodzicami opartej na Lighthouse Parenting Programme based on MBT oraz Multifamily Therapy based on MBT. Prowadzi wykłady i szkolenia z zakresu psychoterapii dzieci i młodzieży. Jest autorką wielu publikacji naukowych.

Moderator - Urszula Kubicka-Kraszyńska, FDDS

Tytuł wystąpienia - Modele współczesnego ojcostwa i aktualne wyzwania w pracy z ojcami

Podczas wystąpienia omówione zostaną modele współczesnego ojcostwa w porównaniu z modelami „tradycyjnymi”. Zwrócimy uwagę na czynniki, jakie sprzyjają stawaniu się „zaangażowanym ojcem”, takie jak: wzrost poparcia dla partnerskiego modelu relacji pomiędzy kobietą a mężczyzną, czy też przemiany męskości i potrzebę budowania „nowej” męskości, również na bliskiej relacji z dzieckiem. Z drugiej strony, poddamy analizie czynniki hamujące upowszechnianie się „zaangażowanego” modelu ojcostwa, takie jak: kwestie ekonomiczne (np. różnica płacowa) czy też ograniczenia rynku pracy (np. mała elastyczność, ograniczone wspieranie mężczyzn jako ojców przez pracodawców). Omówimy wyzwania pracy z ojcami, w tym ich zmagania w odnalezieniu się w roli zaangażowanego rodzica, zwłaszcza w kontekście braku silnych pozytywnych wzorców męskich.

dr Marta Bierca Doktor socjologii i etnolożka, ekspertka Uniwersytetu SWPS. Autorka książki „Nowe wzory ojcostwa w Polsce” oraz licznych publikacji naukowych i komercyjnych na temat modeli rodzicielstwa i przemian rodziny. Na co dzień dyrektor badań konsumenckich w agencji konsultingowej.

Maciej Chodorek Socjolog i psychoterapeuta zorientowany psychoanalitycznie, absolwent Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego, Wyższej Szkoły Nauk Społecznych Pedagogium oraz Studium Terapii Rodziny organizowanego przy Stowarzyszeniu OPTA. Członek nadzwyczajny Polskiego Towarzystwa Psychoterapii Psychoanalitycznej. W Centrum Dziecka i Rodziny FDDS prowadzi konsultacje, terapię indywidualną, warsztaty i grupy wsparcia dla ojców oraz szkolenia dla profesjonalistów.

Moderator - Szymon Wójcik, FDDS

Tytuł wystąpienia - Między ‘demiurgiem’ a ‘bezsilnym demiurgiem’ – praktyki i strategie rodzicielskie we współczesnej Polsce.

Przedstawienie badań dotyczących sposobów postrzegania przez rodziców ich roli w relacjach z dziećmi a codzienne praktyki i towarzyszące im poczucie niepewności, bezsilności i niepokoju. Analiza najczęściej stosowanych strategii rodzicielskich – karania, nagradzania jako przekupywania oraz pozytywnego motywowania, nadopiekuńczości i nadzoru, unikania oraz tłumaczenia. Na ile w te strategie wpisane są przedmiotowe oraz podmiotowe traktowanie dzieci. Jakie są rozbieżności między najbardziej pożądanymi cechami i zachowaniami dzieci, a codziennymi doświadczeniami rodziców, biorących udział w badaniu.

dr hab. Małgorzata Sikorska
Adiunktka na Wydziale Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego, kierowniczka studiów magisterskich Język i społeczeństwo – interdyscyplinarne studia nad dyskursem. Socjolożka i badaczka życia rodzinnego oraz przemian w obyczajowości.

Moderator - Martyna Popławska, FDDS

---

Tytuł wystąpienia - Jak zepsute zabawki. Uprzedmiotawianie i ‘naprawianie’ dzieci’ w programach reality show.

Od kilkunastu lat w polskiej telewizji emitowane są coraz to nowe programy reality show z udziałem dzieci, nagrywane w prywatnych domach rodzin, ukazujące dzieci w ich naturalnym środowisku i z definicji łamiące prawa dziecka do prywatności i ochrony wizerunku, często także do ochrony przed przemocą, wyrażania własnego zdania i bycia wysłuchanym. Podczas wystąpienia omówiony zostanie problem udziału dzieci w programach reality show (z przykładami), jego wpływ na stosunek dorosłych do dzieci oraz jakie wzorce wychowawcze kształtuje.

dr Anna Golus
Doktor nauk humanistycznych w dyscyplinie nauki o kulturze i religii. Inicjatorka kampanii „Kocham. Nie daję klapsów” i akcji „Książki nie do bicia”. Autorka książki „Dzieciństwo w cieniu rózgi. Historia i oblicza przemocy wobec dzieci”. Rozprawa doktorka pt. „Udział dzieci w programach reality show a status dziecka w rodzinie i społeczeństwie. Przypadek ‘Superniani’.

Moderator - Martyna Popławska, FDDS

Tytuł wystąpienia - „Mama i M” - analiza przypadku diady, w której wystąpiło zagrożenie krzywdzenia emocjonalnego.

Beata Granops
Absolwentka psychologii i socjologii na UAM w Poznaniu. Ukończyła czteroletnią szkołę psychoterapii rodzic-dziecko w nurcie psychoanalitycznym w SIMH w Londynie. Odbyła szereg szkoleń w Polsce i za granicą, z zakresu pomocy rodzinom z małymi dziećmi. Członek zarządu ZERO-PIĘĆ. Fundacji na rzecz zdrowia psychicznego małych dzieci, gdzie od 2013 roku pracuje jako psycholog. Udziela wsparcia terapeutycznego rodzinom z dziećmi do 6 roku życia, w tym ofiarom krzywdzenia emocjonalnego.

Moderator - Aneta Grużewska, FDDS

Tytuł wystąpienia - Wypalenie rodzicielskie: przyczyny i konsekwencje

Wystąpienie dotyczy zjawiska będącego doświadczeniem wielu rodziców, ale ciągle stanowiącego tabu: wypalenia rodzicielskiego (WR). WR to syndrom wyczerpania związanego z rolą rodzicielską, wynikający z długotrwałej nierównowagi między obciążeniami związanymi z rodzicielstwem, a zasobami jakimi dysponują rodzice. Na objawy WR składają się, oprócz chronicznego zmęczenia, emocjonalne dystansowanie się do dziecka/dzieci i utrata przyjemności z bycia mamą/tatą. WR prowadzi do negatywnych konsekwencji, które dotykają nie tylko samych rodziców (problemy zdrowotne, stany depresyjne), ale także ich partnerów/partnerki (wzrost konfliktów w związku) oraz dzieci (zaniedbania i przemoc). Przedstawione zostaną wyniki badań przeprowadzonych wśród polskich i zagranicznych rodziców.

Dr Dorota Szczygieł
Psycholog. Adiunkt na SWPS Uniwersytecie Humanistycznospołecznym. Autorka publikacji dotyczących inteligencji emocjonalnej, regulacji emocji oraz wypalenia rodzicielskiego. Członek międzynarodowego konsorcjum badawczego (International Investigation of Parental Burnout) prowadzącego badania dotyczące przyczyn i konsekwencji wypalenia rodzicielskiego. We współpracy z katolickim Uniwersytetem w Louvain (Belgia) realizuje projekt badawczy dotyczący znaczenia kompetencji emocjonalnych dla dobrostanu człowieka.

Moderowanie – Anna Żardecka, FDDS

---

Tytuł wystąpienia - Stres i wypalenie u rodziców dzieci w spektrum autyzmu

Tematem wystąpienia będzie zjawisko zespołu wypalenia sił u rodziców dzieci z autyzmem. Przedstawię doświadczenia dotyczące wsparcia rodziców pozyskane w ramach działań w stowarzyszeniu Mudita. Wspieramy Mamy. Słuchacze otrzymają informacje na temat dobrych praktyk jak i sposobów zapobiegania wypalenia u bliskich osób z niepełnosprawnością. Przewiduję również czas na dyskusję i wymianę opinii na temat możliwości wsparcia opiekunów.

Olga Ślepowrońska
Magister psychologii, autorka pracy magisterskiej na temat „Wpływu społecznego wsparcia na poczucie osamotnienia u rodzeństw osób z autyzmem”. Terapeutka osób z autyzmem. Inicjatorka projektu CzujCzuj w którym dociera z edukacją emocjonalną do dzieci ze środowisk wykluczonych oraz Stowarzyszenia Mudita, które daje wielowymiarowe (w tym wytchnieniowe) wsparcie bliskim osób z niepełnosprawnością.

Moderowanie – Anna Żardecka, FDDS

Tytuł wystąpienia - Praca z traumą w psychoanalitycznej odsłonie psychoterapii diady rodzic-niemowlę

Idea, że „nie ma czegoś takiego, jak niemowlę bez matczynej opieki”, odnosi się również do traumy niemowlęcej. Niemowlęta doświadczają traumy za pośrednictwem umysłu rodzica i jego cielesnej ekspresji, niezależnie od tego, czy jej źródłem jest zewnętrzne, zagrażające zdarzenie, czy też „duchy z pokoju dziecinnego”, czyli własne negatywne doświadczenia rodzica. Z kolei sama natura niemowlęctwa – bezbronność, zależność, kruchość – może wpływać negatywnie na stan rodzica, wskutek czego rodzic i dziecko zostają uwięzieni we wzajemnie traumatyzujących interakcjach. Podejście mikroanalityczne, polegające na szczegółowym analizowaniu – klatka po klatce – interakcji między rodzicami a dziećmi (nawet 4-miesięcznymi), pogłębiło nasze rozumienie traumatyzujących interakcji, które wywołują w niemowlęciu stany „katastroficznego lęku” i strachu przed „wiecznym spadaniem”.

Ostatnie badania prowadzone w Centrum im. Anny Freud przeniosły podejście mikroanalityczne do gabinetu psychoterapii i rozszerzyły je na relacje między wszystkimi uczestnikami tego procesu: niemowlęta, rodziców i terapeutę. Prelegentka omówi te idee i przedstawi przykłady kliniczne z psychoanalitycznej psychoterapii rodzic − dziecko.

Tessa Baradon
Początkowo pracowała w obszarze zdrowia publicznego, aby następnie zająć się psychoanalizą i psychoterapią dzieci. Jako konsultantka do spraw zdrowia psychicznego niemowląt i małych dzieci w Krajowym Centrum pomocy Dzieciom i Rodzinom im. Anny Freud, była odpowiedzialna za opracowywanie, realizację i ewaluację pomocy dla rodziców i małych dzieci w Wielkiej Brytanii oraz poza jej granicami. Jej obecne badania koncentrują się na wielomodalnej analizie procesu klinicznego. Do jej ostatnich publikacji należą: Microanalysis of Multimodal Communication in Therapy: A Case of Relational Trauma in Parent-Infant Psychoanalytic psychotherapy, Journal of Infant, Child and Adolescent Psychotherapy oraz Working with Fathers in Psychoanalytic Parent Infant Psychotherapy, Routledge 2019.

Moderator - dr Anna Szczepaniak, FDDS

Title of the speech - Working with trauma in psychoanalytic parent infant psychotherapy.

The notion that 'there is no such thing as an infant without maternal care’ pertains also to infant trauma. Babies experience trauma through the conduit of the parental mind and its embodied expressions, whether the parental mind is hijacked by a threatening external event or through ‘ghosts in the nursery’. In turn, the very essence of infancy – vulnerable, dependent, needy – can scratch parental states such that parents and infants become caught in mutually traumatising transactions. Microanalytic approaches which examine frame-by-frame interactions between parents and infants (as young as 4 months) have added to our understanding of the traumatising interactions that produce states of ‘catastrophic anxiety’ and fear of ‘falling forever’ in the infant. Recent research at the Anna Freud Centre has extended microanalytic exploration into the consulting room of parent infant psychotherapy and the relationships between all participants – infants, parent/s and therapist. This paper will expand on these ideas and present clinical vignettes from psychoanalytic parent infant psychotherapy to bring the material alive.

Tessa Baradon
Tessa Baradon came from the field of Public Health to child psychoanalysis and psychotherapy. As Consultant in Infant Mental Health at the Anna Freud National Centre for Children and Families she was responsible for the development, implementation and evaluation of services for parents and infants in the UK and abroad. Her current research focuses multimodal analysis of clinical process. Recent publications include Microanalysis of Multimodal Communication in Therapy: A Case of Relational Trauma in Parent-Infant Psychoanalytic psychotherapy, Journal of infant, Child and Adolescent Psychotherapy, and Working with Fathers in Psychoanalytic Parent Infant Psychotherapy, Routledge 2019.

Moderator - dr Anna Szczepaniak, FDDS

Tytuł wystąpienia - Jak wspierać rodziny z małymi dziećmi? Dobre praktyki i doświadczenia Ośrodków Środowiskowej Opieki Psychologicznej i Psychoterapeutycznej dla Dzieci i Młodzieży I poziomu referencyjności.

Wystąpienie nakreśli praktykę pracy terapeutycznej z rodzinami prowadzonej w środowisku. Zaprezentowane zostaną najczęściej spotykane w pracy środowiskowej wyzwania, stosowane metody pracy oraz dylematy terapeuty środowiskowego.
Na przykładzie konsultacji interwencji i terapii prowadzonych w Centrum Rozwoju Twojego Potencjału TOGO chcemy przedstawić możliwości i wyzwania w pracy z rodziną z małym dzieckiem /dziećmi z uwzględnieniem pracy w środowisku. W ramach wystąpienia przedstawimy studium przypadku - formy wprowadzonych działań ukierunkowanych na dziecko, rodzica, rodzinę, diadę – rodzic dziecko.

Anna Nykiel
Psycholożka, psychoterapeuta, terapeuta rodzinny.
Absolwentka UAM w Poznaniu (psychologia), oraz APS w Warszawie (psychologia kliniczna dzieci i młodzieży). Ukończyła całościowe systemowo - psychodynamiczne szkolenie w Krakowskiej Katedrze Psychiatrii UJ oraz studium Przeciwdziałanie depresji i zaburzeniom okołoporodowym w FDDS. Pracuje w Centrum Rozwoju Twojego Potencjału TOGO, przez wiele lat związana z Ośrodkiem Dziennej Rehabilitacji Neurologicznej, oraz MCN w Zagórzu. Prowadzi własną praktykę psychoterapeutyczną. Pracuje z kobietami w okresie okołoporodowym, parami i rodzinami z małymi dziećmi, również z rodzinami których dzieci doświadczają wyzwań rozwojowych.

Dr n. hum. Anna Wójcik-Zdyb

Moderator - Anna Żardecka, FDDS

Tytuł wystąpienia - Systemowa analiza śmiertelnych przypadków krzywdzenia dzieci (Serious Case Review) – dlaczego potrzebujemy jej w Polsce?

Każdego roku ginie w Polsce w wyniku przemocy 30-40 dzieci. Najczęściej są to dzieci poniżej 3 roku życia, najbardziej bezbronne. Jako państwo, ścigamy i karzemy sprawców, ewentualnie pociągamy do odpowiedzialności dyscyplinarnej profesjonalistów, jeśli nie dopełnili obowiązków służbowych. I zamykamy sprawę. Zapominamy. Tymczasem są kraje, np. Wielka Brytania czy Stany Zjednoczone, gdzie z tych dziecięcych tragedii służby państwowe starają się wyciągnąć wnioski i wprowadzić zmiany – czasami prawne, w innych przypadkach organizacyjne – aby innemu dziecku zdążyć z pomocą na czas. Służy temu procedura Serious Case Review. Przypadki śmierci dziecka, jeśli jest podejrzenie, że mogły być związane z przemocą, są analizowane przez komisję ekspertów, która przygląda się działaniu wszystkich służb zaangażowanych w sprawę, sprawdza ich obciążenie, procedury, narzędzia, które wykorzystują, wyszkolenie i wsparcie dla pracowników. Jej celem nie jest szukanie winnych, ale odkrywanie ewentualnych luk w systemie i proponowanie usprawnień. Tak, by system ochrony dzieci cały czas poprawiać i na czas wyłapywać niepokojące sygnały. W Polsce w Kancelarii Prezydenta RP trwają prace nad adaptację tego rozwiązania do naszych warunków. Czy ma szansę się sprawdzić? Jakie może przynieść korzyści i z jakim ryzykiem się wiąże? Czy profesjonaliści pracujący z dziećmi mają się czego obawiać? Na te i inne pytania postaramy się odpowiedzieć w gronie ekspertów od lat działającymi w obszarze przeciwdziałania krzywdzeniu dzieci.

Renata Szredzińska
Socjolożka,  neofilolożka,  absolwentka Wydziału Nauk Społecznych i Humanistycznych w Szkole Wyższej Psychologii Społecznej w Warszawie oraz Wydziału Neofilologii Uniwersytetu Warszawskiego, ukończyła podyplomowe studium „Komunikacja społeczna i media” w Polskiej Akademii Nauk. Członkini zarządu Fundacji Dajemy Dzieciom Siłę. W latach 2010-2018 członkini grupy roboczej ds. wspierania rodziny przy europejskiej organizacji Eurochild, w latach 2011-2016 członkini Zespołu Interdyscyplinarnego ds. przeciwdziałania przemocy w rodzinie w warszawskiej dzielnicy Żoliborz. Współautorka publikacji naukowych i popularnonaukowych dotyczących ochrony dzieci przed krzywdzeniem. Od 2017 r. członkini grupy roboczej nt. zapobiegania krzywdzeniu dzieci ze skutkiem śmiertelnym przy międzynarodowej organizacji ISPCAN.

Jolanta Zmarzlik
Absolwentka Instytutu Profilaktyki Społecznej i Resocjalizacji Uniwersytetu Warszawskiego. Specjalistka ds. ochrony dzieci przed krzywdzeniem w Fundacji Dajemy Dzieciom Siłę Posiada Certyfikat PARPA oraz Instytutu Psychologii Zdrowia Specjalisty ds. Przeciwdziałania Przemocy w Rodzinie oraz Certyfikat Superwizora ds. Przeciwdziałania Przemocy w Rodzinie Instytutu Psychologii Zdrowia. Zajmuje się diagnozą i terapią dzieci, młodzieży i dorosłych. Wydaje opinie psychologiczno-sądowe, prowadzi szkolenia z zakresu problematyki dziecka krzywdzonego. Jest wykładowcą w na Uniwersytecie SWPS i Akademii Ignatianum.

Katarzyna Katana
Radca prawny (2017), absolwentka Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego (2013), uczestniczka wymiany studenckiej Erasmus na Uniwersytecie Maltańskim, absolwentka kursu Szkoły Prawa Ukraińskiego, prowadzonego przez Ośrodek Koordynacyjny Szkół Praw Obcych Uniwersytetu Jagiellońskiego (2018), uczestniczka seminariów i szkoleń dla prawników – praktyków, między innymi szkolenia „Prawo dotyczące przemocy wobec kobiet” zorganizowanego przez Fundację Europejskich Prawników w Warszawie (2017) oraz Konferencji „Zdolność prawna osób z niepełnosprawnościami” zorganizowanego przez Akademię Prawa Europejskiego w Trewirze (2019), absolwentka programu szkoleniowego Women’s Human Rights Institute w przedmiocie praw kobiet w systemie ONZ, posiada ponad siedmioletnie doświadczenie zawodowe.

Anna Krawczak
Badaczka Interdyscyplinarnego Zespołu Badań nad Dzieciństwem, doktorantka Instytutu Kultury Polskiej. Związana od 2009 r. ze Stowarzyszeniem Nasz Bocian i od 2018 r. z Koalicją na Rzecz Rodzinnej Opieki Zastępczej.

Moderator - Paulina Nowosielska, Dziennik Gazeta Prawna

Tytuł wystąpienia - Jak zadbać o siebie w pomaganiu innym?

Wypalanie zawodowe i przeciążanie w działalności pomocowej, jej wysokie koszty osobiste i organizacyjne to wciąż zagadnienie nie podejmowane otwarcie i wyczerpująco w działaniach organizacji i instytucji pomocowych. Zbyt rzadko rozmawiamy o tempie pracy i przytłoczeniu nią, o zmęczeniu empatii i wtórnym stresie pourazowym. Traktujemy te zjawiska jako wyraz słabości, a nie sygnał, by odpowiednio zadbać o siebie - dla dobra swojego, bliskich i osób, które wspieramy. Wystąpienie będzie okazją do przyjrzenia się czynnikom, które prowadzą do przemęczenia, przeciążenia w zawodach i zajęciach pomocowych, a także wypalania się "pomagaczy", ze szczególnym uwzględnieniem organizacji sektora pozarządowego i instytucji pomocowych.

Natalia Sarata
Socjolożka, badaczka, trenerka i konsultantka, od 2002 związana z organizacjami sektora społecznego. Twórczyni fundacji RegenerAkcja, przeciwdziałającej wypaleniu „pomagaczy”. Ekspertka ds. regeneratywnej kultury organizacji. Prowadzi grupy wsparcia dla zmęczonych aktywistek/tów, pracuje nad książką o regeneracji w działalności społecznej.

Moderator - Beata Wojtkowska, FDDS

Tytuł wystąpienia - ’Wystarczająco dobry rodzic’, a potrzeby dziecka w praktyce - systemowy model oceny wydolności rodzicielskiej i zdolności do zmiany

Ocena wydolności rodzicielskiej i zdolności do zmiany (parenting capacity/capacity for change) jest niezwykle ważnym procesem dla dziecka oraz rodziny biologicznej w planowaniu opieki nad dzieckiem, którego sytuacja prawna wymaga uregulowania. Taki proces powinien być integralną częścią systemu ochrony dziecka, wspierającym przede wszystkim szeroko rozumianą ochronę dobra dziecka (safeguarding child welfare). Jest to także bardzo kompleksowy proces, oparty na dowodach ( evidence based) wymagający od praktyków szerokiego, systemowego spojrzenia na eco system w którym funkcjonuje rodzina, wiedzy i umiejętności w obszarze przemocy/krzywdzenia dzieci, najnowszych badań na temat wpływu negatywnych doświadczeń na rozwój dziecka, umiejętności pracy z rodzina zagrożeniu oraz znajomości mechanizmów, które w relacji rodzina biologiczna/opiekunowie-praktycy mają miejsce. Dodatkowo, taki proces musi być wspierany systemowo; poprzez superwizję, jasne procedury i regulacje oraz musi być osadzony w niezakłóconej współpracy między instytucjonalnej. Ocena wydolności rodzicielskiej nie tylko ocenia rodziców/rodzica/opiekunów/a wydolność w chwili oceny, ale równolegle do tego, ocenia możliwość systemu rodzinnego do zmiany, aby przyjęcie dziecka- reintegracja- była możliwa. To co jest istotnym, ale bardzo trudnym wyzwaniem dla praktyków pracujących z rodzinami w zagrożeniu, to umiejętność odpowiedzi, w ocenie funkcjonowania rodziny, na pytanie kim jest wystarczająco dobry rodzic i czy taka kategoria jest możliwa w pracy z rodzinami, które wchodzą do systemu z bagażem trudności, zakłóceń w funkcjonowaniu oraz elementów zagrażających dobru dziecka. Mam nadzieje, że w trakcie mojego wystąpienia będę mogła odpowiedzieć lub chociaż przybliżyć ten temat.

Joanna Gorczowska
Psychoterapeutka Gestalt; praktyk systemowy oraz pedagog i pracownik socjalny. Brytyjska ekspertka sądowa w postępowaniach opiekuńczych w sądach rodzinnych w Wielkiej Brytanii. Ma 13 letnie doświadczenie pracy w brytyjskiej służbach społecznych jako diagnostyczna pracownica socjalna pracujący z rodzicami biologicznymi, których dzieci zostały umieszczone w pieczy zastępczej oraz z kandydatami na rodziny zastępcze spokrewnione. Pracowała z rodzinami z szerokiego kręgu kulturowego, obecnie koncentruje się na pracy z rodzinami z Europy Wschodniej i Środowej. Występowała na konferencjach oraz prowadziła warsztaty z obszaru ochrony dziecka oraz systemowych rozwiązań zapobiegania przemocy wobec dzieci. Pracuje także jako psychoterapeutka w prywatnej praktyce z osobami dorosłymi.

Moderator - Joanna Fejfer-Szpytko, FDDS

Tytuł wystąpienia - Opieka okołoporodowa w czasie pandemii - czy mamy do czynienia z kryzysem?

Zdaniem wielu ekspertów zadziwiająco szybko jakość tej opieki cofnęła się do poziomu znanego z „totalnego położnictwa” lat 80. ubiegłego stulecia. Zakaz porodów z bliską osobą, izolacja dzieci od matek po porodzie, zakaz karmienia piersią – oznaczały szok dla pokolenia rodzących, dla których prawa pacjenta, rodzinna atmosfera porodu i sprawczość polegająca choćby na przygotowaniu i omówieniu z położną planu porodu były już oczywistością. Wiele można tłumaczyć niepewnością i trudnym do oszacowania ryzykiem wpisanymi w początkowy etap obostrzeń. Trudno jednak znaleźć uzasadnienie dla tego, co wiele kobiet opisuje jako doświadczenie totalnej bezradności, pozbawienia informacji i poczucia jakiegokolwiek wpływu na sytuację. W trakcie panelu chcemy porozmawiać o tym, jaką prawdę o polskim systemie opieki perinatalnej odsłonił kryzys pandemiczny. W kontekście wiedzy o znaczeniu jakości doświadczenia narodzin dla zdrowia psychicznego matek i tworzenie więzi z dzieckiem sięgniemy do wyników badań o wpływie pandemii na ryzyko pojawienia się depresji poporodowej. Opowiemy o nowym, innym wymiarze indywidualnego przeżycia początków rodzicielstwa. Oznacza to konkretne wyzwania dla profesjonalistów pracujących z kobietami w ciąży, początkującymi rodzicami, rodzinami z małymi dziećmi – położnych, pielęgniarek, lekarzy, psychologów, pracowników socjalnych, opiekunów i nauczycieli. Zapraszamy do dyskusji o tym, czego możemy się spodziewać w krótko i długofalowej perspektywie, a także o tym, czy z tego kryzysu może się wyłonić nowa jakość opieki i wsparcia dla rodziców.

Dr Magdalena Chrzan-Dętkoś
Psycholożka, certyfikowana psychoterapeutką Polskiego Towarzystwa Psychologicznego oraz Polskiego Towarzystwa Psychoterapii Psychodynamicznej, pracownik Zakładu Psychologii i Psychopatologii Rozwoju Instytut Psychologii Uniwersytetu Gdańskiego. Jest autorką publikacji dotyczących rozwoju wcześniaków oraz leczenia i profilaktyki depresji poporodowej oraz depresji ciężarnych. Współpracuje ze Szpitalem Światem Wojciecha w Gdańsku, obecnie jest kierownikiem merytorycznym programu profilaktycznego „Przystanek Mama”, realizowanego ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego w ramach Power przez Copernicus Podmiot Leczniczy w województwach pomorskim, kujawsko – pomorskim i warmińsko mazurskim.

Joanna Pietrusiewicz
Prezeska Fundacji Rodzić po Ludzku, od lat zaangażowana w działania na rzecz przestrzegania praw człowieka w opiece okołoporodowej, propagatorka idei opieki okołoporodowej opartej na szacunku i potrzebach kobiet.

Anna Stolaś
Psycholog (Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu) oraz położna (Uniwersytet Medyczny im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu). Doktorantka w Katedrze Neonatologii Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu. Pracuje w Zespole Psychologów Ginekologiczno-Położniczego Szpitala Klinicznego Uniwersytetu Medycznego. Zainteresowania naukowe i zawodowe obejmują problematykę różnorodnych typów kryzysów i traum w życiu człowieka i rodziny, zwłaszcza w okresie okołoporodowym i wczesnego rodzicielstwa.

Magda Winiarska-Smoczyńska
Psycholożka, absolwentka Szkoły Wyższej Psychologii Społecznej, studiów podyplomowych z Diagnozy Klinicznej Dziecka i jego Rodziny na Uniwersytecie Warszawskim oraz Szkoły Psychoterapii Dzieci i Młodzieży przy Ośrodku Regeneracja. Odbywa całościowe szkolenie w Krakowskiej Katedrze Psychiatrii. W Fundacji Dajemy Dzieciom Siłę pracuje terapeutycznie z dziećmi w wieku przedszkolnym. Ukończyła szkolenie z metody pracy z rodzinami opartej na metalizowaniu w Anna Freud Center w Londynie oraz specjalistyczne 96-godzinne studium z zakresu przeciwdziałania depresji poporodowej.

Urszula Kubicka-Kraszyńska
Socjolożka, absolwentka Instytutu Nauk Społecznych UW oraz Szkoły Praw Człowieka Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka. Większość swojego życia zawodowego związana z organizacjami pozarządowymi. W latach 2002-2011 pracowała w Fundacji Rodzić po Ludzku, gdzie stworzyła program rzecznictwa i monitoringu przestrzegania praw kobiet i praw pacjenta w opiece okołoporodowej. Jako reprezentantka strony społecznej brała aktywny udział w pracach zespołu powołanego przez Ministerstwo Zdrowia do opracowania projektu standardu opieki okołoporodowej w latach 2007-2011. Autorka, współautorka i redaktorka licznych raportów, publikacji popularno-naukowych i naukowych, dotyczących przede wszystkim praw pacjenta, opieki okołoporodowej opartej na dowodach naukowych oraz samodzielności i niezależności zawodu położnej. Koordynatorka Centrum Dziecka i Rodziny FDDS - programu wczesnej profilaktyki krzywdzenia dzieci oraz wspierania rodzicielstwa. Odpowiada również za działania Fundacji związane z profilaktyką depresji okołoporodowej oraz rozwojem systemu wsparcia i pomocy psychologicznej dla kobiet doświadczających okołoporodowych trudności emocjonalnych.

Moderator - Urszula Kubicka-Kraszyńska, FDDS

Konsultant w dziedzinie pielęgniarstwa, psychoterapeuta dzieci i młodzieży, psychoterapeuta osób dorosłych, terapeuta, nauczyciel i superwizor MTB (terapii opartej na mentalizowaniu). Kieruje ośrodkiem Attachment and Perinatal Services, prowadzonym przez Oxford Health NHS Foundation Trust. Od 35 lat pracuje w brytyjskiej NHS (Narodowej Służbie Zdrowia), a od ponad 31 lat – w Oxford Health NHS Foundation Trust. Przez 17 lat prowadził psychoterapię rodzic-dziecko i świadczył usługi pielęgniarskie pod kierunkiem dr. Davida Jonesa na pionierskim oddziale rodzinnym (Family Unit) w Park Hospital, gdzie pracował z poważnymi przypadkami krzywdzenia i zaniedbywania dzieci. Gerry Byrne jest pomysłodawcą i dyrektorem programu dla rodziców Lighthouse – nowatorskiego zastosowania terapii opartej na mentalizowaniu, które ma na celu zapobieganie krzywdzeniu dzieci poprzez promowanie wrażliwej opieki rodzicielskiej.

---

BA, RMN, M Psych Psych
Consultant Nurse, Child & Adolescent Psychotherapist, Adult Psychotherapist, MBT Practitioner, Tutor & Supervisor

Head of Attachment and Perinatal Services, Lead for Child Psychotherapy, Oxford Health NHS Foundation Trust.

Originator and director of the Lighthouse Mentalization Based Treatment-Parenting Programme (LPP).

DPhil Student, Department of Social Policy & Intervention, University of Oxford researching the role of epistemic trust in reducing maltreatment in the LPP. Byrne, G. (2020). "And whatever you say, you say nothing" Establishing epistemic trust in The Lighthouse MBT-parenting programme: a case study. Journal of Psychological Therapies, 5(2), 206-228. doi: 10.33212/jpt.v5n2.2020.206

Volkert, J., Georg, A., Hauschild, S., Herpertz, S.C., Neukel, Byrne, G., C., Taubner, S. (2019). Strengthening attachment competencies in parents with mental illness: adaptation and pilot testing of a mentalization-based Lighthouse parenting program. Praxis der Kinderpsychologie und Kinderpsychiatrie, 68, 27- 42.

Byrne, G., Sleed, M., Midgley, N., Fearon, P., Mein, C., Bateman, A., & Fonagy, P. (2018). Lighthouse Parenting Programme: Description and pilot evaluation of mentalization-based treatment to address child maltreatment. Clinical Child Psychology and Psychiatry. https://doi.org/10.1177/1359104518807741

Author of children’s book, All at Sea, Walker Books (2018).

Psycholog kliniczny, specjalizuje się w psychologii klinicznej dziecka. Kierownik Katedry Psychologii Klinicznej Dziecka i Rodziny na Wydziale Psychologii UW oraz Zakładu Wczesnej Interwencji Psychologicznej Instytutu Matki i Dziecka w Warszawie. Autorka prac naukowych na temat zdrowia psychicznego niemowląt, interakcji rodzice-dziecko, rozwoju samoregulacji oraz psychologicznych mechanizmów chroniących przed patologizacją rozwoju u dzieci urodzonych przedwcześnie.

Adiunkt w Katedrze Psychologii Klinicznej Dziecka i Rodziny na Wydziale Psychologii Uniwersytetu Warszawskiego. Skończyła 4-letnie Studium Terapii Rodzin prowadzone przez Stowarzyszenie OPTA oraz cykl szkoleń z terapii zabawą dzieci w Houston w Stanach Zjednoczonych. Autorka/współautorka ponad dwudziestu publikacji naukowych dotyczących psychologii klinicznej i psychologii rozwoju dzieci, młodzieży i osób dorosłych. Obecnie, kieruje grupą badawczą “Psychologiczne Aspekty Pandemii” powstałej z inicjatywy naukowców z Wydziału Psychologii UW.

Doktor socjologii i etnolożka, ekspertka Uniwersytetu SWPS. Autorka książki „Nowe wzory ojcostwa w Polsce” oraz licznych publikacji naukowych i komercyjnych na temat modeli rodzicielstwa i przemian rodziny. Na co dzień dyrektor badań konsumenckich w agencji konsultingowej.

Socjolog i psychoterapeuta zorientowany psychoanalitycznie, absolwent Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego, Wyższej Szkoły Nauk Społecznych Pedagogium oraz Studium Terapii Rodziny organizowanego przy Stowarzyszeniu OPTA. Członek nadzwyczajny Polskiego Towarzystwa Psychoterapii Psychoanalitycznej. W Centrum Dziecka i Rodziny FDDS prowadzi konsultacje, terapię indywidualną, warsztaty i grupy wsparcia dla ojców oraz szkolenia dla profesjonalistów.

Adiunktka na Wydziale Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego, kierowniczka studiów magisterskich Język i społeczeństwo – interdyscyplinarne studia nad dyskursem. Socjolożka i badaczka życia rodzinnego oraz przemian w obyczajowości.

Doktor nauk humanistycznych w dyscyplinie nauki o kulturze i religii. Inicjatorka kampanii „Kocham. Nie daję klapsów” i akcji „Książki nie do bicia”. Autorka książki „Dzieciństwo w cieniu rózgi. Historia i oblicza przemocy wobec dzieci”. Rozprawa doktorka pt. „Udział dzieci w programach reality show a status dziecka w rodzinie i społeczeństwie. Przypadek ‘Superniani’.

Absolwentka psychologii i socjologii na UAM w Poznaniu. Ukończyła czteroletnią szkołę psychoterapii rodzic-dziecko w nurcie psychoanalitycznym w SIMH w Londynie. Odbyła szereg szkoleń w Polsce i za granicą, z zakresu pomocy rodzinom z małymi dziećmi. Członek zarządu ZERO-PIĘĆ. Fundacji na rzecz zdrowia psychicznego małych dzieci, gdzie od 2013 roku pracuje jako psycholog. Udziela wsparcia terapeutycznego rodzinom z dziećmi do 6 roku życia, w tym ofiarom krzywdzenia emocjonalnego.

Psycholog. Adiunkt na SWPS Uniwersytecie Humanistycznospołecznym. Autorka publikacji dotyczących inteligencji emocjonalnej, regulacji emocji oraz wypalenia rodzicielskiego. Członek międzynarodowego konsorcjum badawczego (International Investigation of Parental Burnout) prowadzącego badania dotyczące przyczyn i konsekwencji wypalenia rodzicielskiego. We współpracy z katolickim Uniwersytetem w Louvain (Belgia) realizuje projekt badawczy dotyczący znaczenia kompetencji emocjonalnych dla dobrostanu człowieka.

Magister psychologii, autorka pracy magisterskiej na temat „Wpływu społecznego wsparcia na poczucie osamotnienia u rodzeństw osób z autyzmem”. Terapeutka osób z autyzmem. Inicjatorka projektu CzujCzuj w którym dociera z edukacją emocjonalną do dzieci ze środowisk wykluczonych oraz Stowarzyszenia Mudita, które daje wielowymiarowe (w tym wytchnieniowe) wsparcie bliskim osób z niepełnosprawnością.

Początkowo pracowała w obszarze zdrowia publicznego, aby następnie zająć się psychoanalizą i psychoterapią dzieci. Jako konsultantka do spraw zdrowia psychicznego niemowląt i małych dzieci w Krajowym Centrum pomocy Dzieciom i Rodzinom im. Anny Freud, była odpowiedzialna za opracowywanie, realizację i ewaluację pomocy dla rodziców i małych dzieci w Wielkiej Brytanii oraz poza jej granicami. Jej obecne badania koncentrują się na wielomodalnej analizie procesu klinicznego. Do jej ostatnich publikacji należą: Microanalysis of Multimodal Communication in Therapy: A Case of Relational Trauma in Parent-Infant Psychoanalytic psychotherapy, Journal of Infant, Child and Adolescent Psychotherapy oraz Working with Fathers in Psychoanalytic Parent Infant Psychotherapy, Routledge 2019.

---

Tessa Baradon came from the field of Public Health to child psychoanalysis and psychotherapy. As Consultant in Infant Mental Health at the Anna Freud National Centre for Children and Families she was responsible for the development, implementation and evaluation of services for parents and infants in the UK and abroad. Her current research focuses multimodal analysis of clinical process. Recent publications include Microanalysis of Multimodal Communication in Therapy: A Case of Relational Trauma in Parent-Infant Psychoanalytic psychotherapy, Journal of infant, Child and Adolescent Psychotherapy, and Working with Fathers in Psychoanalytic Parent Infant Psychotherapy, Routledge 2019.

Psycholożka, psychoterapeuta, terapeuta rodzinny.
Absolwentka UAM w Poznaniu (psychologia), oraz APS w Warszawie (psychologia kliniczna dzieci i młodzieży). Ukończyła całościowe systemowo - psychodynamiczne szkolenie w Krakowskiej Katedrze Psychiatrii UJ oraz studium Przeciwdziałanie depresji i zaburzeniom okołoporodowym w FDDS. Pracuje w Centrum Rozwoju Twojego Potencjału TOGO, przez wiele lat związana z Ośrodkiem Dziennej Rehabilitacji Neurologicznej, oraz MCN w Zagórzu. Prowadzi własną praktykę psychoterapeutyczną. Pracuje z kobietami w okresie okołoporodowym, parami i rodzinami z małymi dziećmi, również z rodzinami których dzieci doświadczają wyzwań rozwojowych.

Pedagog i psychoterapeuta psychodynamiczny, socjoterapeuta, trener umiejętności interpersonalnych, uznany dorobek zawodowy w zakresie psychoterapii dzieci i młodzieży przez MZ. W pracy zajmuje się psychoterapią osób dorosłych, par , dzieci i młodzieży.

Specjalista psycholog kliniczny z uznaniem MZ w zakresie psychoterapii dzieci i młodzieży, nauczyciel akademicki, specjalista terapii środowiskowej, psychoterapeuta, terapeuta rodzin i par, dyrektor ds. administracyjnych NZOZ Diada Gliwice i NFZ Pyskowice.

Socjolożka, neofilolożka, absolwentka Wydziału Nauk Społecznych i Humanistycznych w Szkole Wyższej Psychologii Społecznej w Warszawie oraz Wydziału Neofilologii Uniwersytetu Warszawskiego, ukończyła podyplomowe studium „Komunikacja społeczna i media” w Polskiej Akademii Nauk. Członkini zarządu Fundacji Dajemy Dzieciom Siłę. W latach 2010-2018 członkini grupy roboczej ds. wspierania rodziny przy europejskiej organizacji Eurochild, w latach 2011-2016 członkini Zespołu Interdyscyplinarnego ds. przeciwdziałania przemocy w rodzinie w warszawskiej dzielnicy Żoliborz. Współautorka publikacji naukowych i popularnonaukowych dotyczących ochrony dzieci przed krzywdzeniem. Od 2017 r. członkini grupy roboczej nt. zapobiegania krzywdzeniu dzieci ze skutkiem śmiertelnym przy międzynarodowej organizacji ISPCAN.

Absolwentka Instytutu Profilaktyki Społecznej i Resocjalizacji Uniwersytetu Warszawskiego. Specjalistka ds. ochrony dzieci przed krzywdzeniem w Fundacji Dajemy Dzieciom Siłę Posiada Certyfikat PARPA oraz Instytutu Psychologii Zdrowia Specjalisty ds. Przeciwdziałania Przemocy w Rodzinie oraz Certyfikat Superwizora ds. Przeciwdziałania Przemocy w Rodzinie Instytutu Psychologii Zdrowia. Zajmuje się diagnozą i terapią dzieci, młodzieży i dorosłych. Wydaje opinie psychologiczno-sądowe, prowadzi szkolenia z zakresu problematyki dziecka krzywdzonego. Jest wykładowcą w na Uniwersytecie SWPS i Akademii Ignatianum.

Radca prawny (2017), absolwentka Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego (2013), uczestniczka wymiany studenckiej Erasmus na Uniwersytecie Maltańskim, absolwentka kursu Szkoły Prawa Ukraińskiego, prowadzonego przez Ośrodek Koordynacyjny Szkół Praw Obcych Uniwersytetu Jagiellońskiego (2018), uczestniczka seminariów i szkoleń dla prawników – praktyków, między innymi szkolenia „Prawo dotyczące przemocy wobec kobiet” zorganizowanego przez Fundację Europejskich Prawników w Warszawie (2017) oraz Konferencji „Zdolność prawna osób z niepełnosprawnościami” zorganizowanego przez Akademię Prawa Europejskiego w Trewirze (2019), absolwentka programu szkoleniowego Women’s Human Rights Institute w przedmiocie praw kobiet w systemie ONZ, posiada ponad siedmioletnie doświadczenie zawodowe.

Socjolożka, badaczka, trenerka i konsultantka, od 2002 związana z organizacjami sektora społecznego. Twórczyni fundacji RegenerAkcja, przeciwdziałającej wypaleniu „pomagaczy”. Ekspertka ds. regeneratywnej kultury organizacji. Prowadzi grupy wsparcia dla zmęczonych aktywistek/tów, pracuje nad książką o regeneracji w działalności społecznej.

Psychoterapeutka Gestalt; praktyk systemowy oraz pedagog i pracownik socjalny. Brytyjska ekspertka sądowa w postępowaniach opiekuńczych w sądach rodzinnych w Wielkiej Brytanii. Ma 13 letnie doświadczenie pracy w brytyjskiej służbach społecznych jako diagnostyczna pracownica socjalna pracujący z rodzicami biologicznymi, których dzieci zostały umieszczone w pieczy zastępczej oraz z kandydatami na rodziny zastępcze spokrewnione. Pracowała z rodzinami z szerokiego kręgu kulturowego, obecnie koncentruje się na pracy z rodzinami z Europy Wschodniej i Środowej. Występowała na konferencjach oraz prowadziła warsztaty z obszaru ochrony dziecka oraz systemowych rozwiązań zapobiegania przemocy wobec dzieci. Pracuje także jako psychoterapeutka w prywatnej praktyce z osobami dorosłymi.

Psycholożka, certyfikowana psychoterapeutką Polskiego Towarzystwa Psychologicznego oraz Polskiego Towarzystwa Psychoterapii Psychodynamicznej, pracownik Zakładu Psychologii i Psychopatologii Rozwoju Instytut Psychologii Uniwersytetu Gdańskiego. Jest autorką publikacji dotyczących rozwoju wcześniaków oraz leczenia i profilaktyki depresji poporodowej oraz depresji ciężarnych. Współpracuje ze Szpitalem Światem Wojciecha w Gdańsku, obecnie jest kierownikiem merytorycznym programu profilaktycznego „Przystanek Mama”, realizowanego ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego w ramach Power przez Copernicus Podmiot Leczniczy w województwach pomorskim, kujawsko – pomorskim i warmińsko mazurskim.

Prezeska Fundacji Rodzić po Ludzku, od lat zaangażowana w działania na rzecz przestrzegania praw człowieka w opiece okołoporodowej, propagatorka idei opieki okołoporodowej opartej na szacunku i potrzebach kobiet.

Psycholog (Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu) oraz położna (Uniwersytet Medyczny im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu). Doktorantka w Katedrze Neonatologii Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu. Pracuje w Zespole Psychologów Ginekologiczno-Położniczego Szpitala Klinicznego Uniwersytetu Medycznego. Zainteresowania naukowe i zawodowe obejmują problematykę różnorodnych typów kryzysów i traum w życiu człowieka i rodziny, zwłaszcza w okresie okołoporodowym i wczesnego rodzicielstwa.

Psycholożka, absolwentka Szkoły Wyższej Psychologii Społecznej, studiów podyplomowych z Diagnozy Klinicznej Dziecka i jego Rodziny na Uniwersytecie Warszawskim oraz Szkoły Psychoterapii Dzieci i Młodzieży przy Ośrodku Regeneracja. Odbywa całościowe szkolenie w Krakowskiej Katedrze Psychiatrii. W Fundacji Dajemy Dzieciom Siłę pracuje terapeutycznie z dziećmi w wieku przedszkolnym. Ukończyła szkolenie z metody pracy z rodzinami opartej na metalizowaniu w Anna Freud Center w Londynie oraz specjalistyczne 96-godzinne studium z zakresu przeciwdziałania depresji poporodowej.

Socjolożka, absolwentka Instytutu Nauk Społecznych UW oraz Szkoły Praw Człowieka Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka. Większość swojego życia zawodowego związana z organizacjami pozarządowymi. W latach 2002-2011 pracowała w Fundacji Rodzić po Ludzku, gdzie stworzyła program rzecznictwa i monitoringu przestrzegania praw kobiet i praw pacjenta w opiece okołoporodowej. Jako reprezentantka strony społecznej brała aktywny udział w pracach zespołu powołanego przez Ministerstwo Zdrowia do opracowania projektu standardu opieki okołoporodowej w latach 2007-2011. Autorka, współautorka i redaktorka licznych raportów, publikacji popularno-naukowych i naukowych, dotyczących przede wszystkim praw pacjenta, opieki okołoporodowej opartej na dowodach naukowych oraz samodzielności i niezależności zawodu położnej. Koordynatorka Centrum Dziecka i Rodziny FDDS - programu wczesnej profilaktyki krzywdzenia dzieci oraz wspierania rodzicielstwa. Odpowiada również za działania Fundacji związane z profilaktyką depresji okołoporodowej oraz rozwojem systemu wsparcia i pomocy psychologicznej dla kobiet doświadczających okołoporodowych trudności emocjonalnych.

Badaczka Interdyscyplinarnego Zespołu Badań nad Dzieciństwem, doktorantka Instytutu Kultury Polskiej. Związana od 2009 r. ze Stowarzyszeniem Nasz Bocian i od 2018 r. z Koalicją na Rzecz Rodzinnej Opieki Zastępczej.

Psycholog, psychoterapeuta, doktor nauk medycznych. Posiada kilkunastoletnie doświadczenie kliniczne pracy z dziećmi, młodzieżą i dorosłymi. Praktykowała w placówkach klinicznych w Łodzi i w Warszawie. W Fundacji Dajemy Dzieciom Siłę specjalizuje się w pracy z wczesnodziecięcą traumą relacyjną małych pacjentów, którzy doświadczyli różnych form przemocy ze strony bliskich opiekunów. Psychoterapeutycznie kształcona w Laboratorium Psychoedukacji, uzupełnieniem edukacji jest stała ścieżka szkoleń w Anna Freud Center w Londynie. Odbyła staż kliniczny w strukturach NHS w Oxfordzie. Razem z zespołem FDDS adaptuje i wprowadza na grunt polski grupową formę pracy z rodzicami opartej na Lighthouse Parenting Programme based on MBT oraz  Multifamily Therapy based on MBT. Prowadzi wykłady i szkolenia z zakresu psychoterapii dzieci i młodzieży.
Jest autorką wielu publikacji naukowych.